استیل 310 و 316 از فولادهای پرفروش هستند. در این پست به بررسی تفاوت استیل 310 و 316 و مطالعه ویژگی های هر یک می پردازیم.
استیل 310 یک گرید کربن متوسط مقاوم در برابر حرارت با مقاومت عالی در برابر اکسیداسیون تحت شرابط چرخه ای ملایم تا 2000 درجه فارنهایت است. این گرید فولادی دارای کروم و نیکل بالایی است که مقاومت در برابر خوردگی و مقاومت مناسبی دارند. این نوع استیل به دلیل چقرمگی عالی و نفوذپذیری کم می تواند در دماهای برودتی استفاده شود.
گرید 310 حاوی 25 درصد کروم و 20 درصد نیکل است که آنرا دربرابر اکسیداسیون و خوردگی مقاوم می کند.
مانند سایر فولادهای ضد زنگ آستنیتی ، این گریدها نمی توانند با عملیات حرارتی سخت شوند. می توان آنها را با سردکاری سخت کرد، اما این کار به ندرت انجام می شود. فولاد ضد زنگ 310 را می توان با کمک تمام فرایندهای جوشکاری رایج جوش داد.
شاخصه های استیل 310
- مقاومت در برابر اکسیداسیون تا 2000 درجه فارنهایت
- استحکام متوسط در دمای بالا
- مقاومت در برابر خوردگی گرم
- استحکام و چقرمگی در دماهای برودتی
کاربردهای استیل 310
- کوره ها
- مبدل های حرارتی
- لوله های تابشی
- قطعات کوره
- ساختارهای برودتی
استیل 316
استیل 316 دارای مولیبدن است. مولیبدن به استیل 316 مقاومت بهتری نسبت به خوردگی می دهد، به ویژه در محیط های کلریدی. استیل 316 ویژگی های شکل دهی و جوشکاری عالی دارد. گرید 316 همچنین ویژگی های جوشکاری برجسته ای دارد. ساختار آستنیتی همچنین به این گرید چقرمگی استثنایی می دهد.
خواص استیل 316
استیل 316 در طیف وسیعی از محیط های جوی و بسیاری از محیط های خورنده بسیار مناسب است. استیل 316 معمولا به عنوان فولاد ضد زنگ دریایی شناخته می شود، اما دربرابر آب گرم دریا مقاوم نیست. در بسیاری از محیط های دریایی ، گرید 316 خوردگی سطحی از خود نشان می دهد که عموما به صورت رنگ قهوه ای قابل مشاهده است.
مقاومت اکسیداسیونی خوب از مهم ترین ویژگی های استیل 316 است.
کاربرد استیل 316
- تجهیزات آماده سازی غذا به ویژه در محیط های کلریدی
- تجهیزات آزمایشگاهی
- تابلوهای معماری و نرده ها
- اتصالات قایق
- ظروف شیمیایی
- مبدل های حرارتی
- فنر