خرید فولاد 1.2419 | قیمت فولاد 2419 – فولاد مارکت

بررسی اجمالی فولاد 1.2419 به عنوان یک فولاد ابزار با آلیاژ کم

فولاد 1.2419 که به عنوان فولاد ابزار شناخته می‌شود، جزو فولادهای کم‌آلیاژ و مقاوم به سایش است. این فولاد عمدتاً شامل عناصری مانند کربن، تنگستن، کروم و منگنز است که موجب می‌شوند خواص مکانیکی و فیزیکی آن برای ابزارهای برش، قالب‌سازی و سایر کاربردهای صنعتی مناسب باشد. این فولاد به دلیل قابلیت سخت‌کاری در روغن، پایداری در شرایط محیطی مختلف و حفظ برش در دماهای پایین، محبوبیت زیادی در صنایع دارد.

کاربردهای کلیدی و اهمیت صنعتی فولاد 1.2419

فولاد 1.2419 به دلیل سختی بالا، مقاومت در برابر سایش و امکان دستیابی به لبه‌های برش‌دهنده دقیق، در تولید ابزارهای برش و سوراخ‌کاری، ابزارهای قالب‌سازی و همچنین در ساخت ابزارهای دقیق مورد استفاده قرار می‌گیرد. در مقایسه با فولادهای با آلیاژ کروم بالا، این فولاد توانایی بهتری در تحمل شوک‌های مکانیکی دارد که آن را برای ابزارهایی که نیاز به مقاومت بالا در برابر ضربه و استحکام دارند، ایده‌آل می‌کند.

از کاربردهای اصلی این فولاد می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ابزارهای برش و سوراخ‌کاری برای صفحات فلزی و پلاستیک تا ضخامت 6 میلی‌متر
• ابزارهای قالب‌سازی و شکل‌دهی کوچک
• چاقوهای صنعتی و آشپزخانه به ویژه برای چاقوهای ژاپنی و اروپایی
• ابزارهای اندازه‌گیری دقیق شامل گیج‌ها، ماتریس‌ها، و ابزارهای کالیبراسیون

مقایسه ی عملکرد با سایر فولادها (1.2510، 1.2419.05)

از نظر عملکرد، فولاد 1.2419 در مقایسه با فولادهای دیگری مانند 1.2510 و 1.2419.05، ترکیبی از سختی و مقاومت به سایش را ارائه می‌دهد که در دسته فولادهای ابزار با کربن بالا، منحصربه‌فرد است. برای مثال، فولاد 1.2419 از 1.2510 مقاومت به سایش بیشتری دارد، در حالی که نسبت به 1.2419.05 سختی بیشتری را فراهم می‌آورد. این خواص باعث می‌شود که 1.2419 گزینه‌ای مناسب برای مواردی باشد که نیاز به ترکیب استحکام و مقاومت به سایش دارند و در عین حال، عملکرد بالایی را در شرایط سخت کاری ارائه می‌دهند.

تجزیه و تحلیل دقیق عناصر با محدوده‌ها

ترکیب شیمیایی فولاد 1.2419 به‌طور مستقیم بر خواص فیزیکی و مکانیکی آن تأثیر می‌گذارد و نقش مهمی در تعیین کاربری‌های مختلف این فولاد دارد. در ادامه، تجزیه و تحلیل دقیق عناصر تشکیل‌دهنده فولاد 1.2419 و تأثیر هرکدام آورده شده است:

کربن (C):

بین 1.0 تا 1.1 درصد. کربن به عنوان عنصر اصلی این فولاد، سختی و مقاومت به سایش را افزایش می‌دهد و موجب می‌شود که فولاد برای کاربردهایی مانند برش و قالب‌سازی مناسب باشد.

سیلیکون (Si):

بین 0.1 تا 0.4 درصد. این عنصر به پایداری حرارتی فولاد کمک می‌کند و موجب افزایش سختی آن می‌شود، به ویژه در شرایطی که نیاز به حفظ شکل در دماهای بالا وجود دارد.

منگنز (Mn):

بین 0.8 تا 1.1 درصد. منگنز مقاومت فولاد به سایش را افزایش می‌دهد و همچنین به سختی‌پذیری و شکل‌دهی آن در حین فرآیندهای حرارتی کمک می‌کند.

کروم (Cr):

بین 0.9 تا 1.2 درصد. کروم مقاومت به خوردگی را بهبود می‌بخشد و سختی و مقاومت به سایش فولاد را افزایش می‌دهد.

تنگستن (W):

بین 1.0 تا 1.3 درصد. تنگستن با تشکیل کاربیدهای قوی، به سختی و مقاومت به سایش فولاد کمک می‌کند و موجب می‌شود که فولاد بتواند برش‌های دقیقی ایجاد کند و در برابر شکست لبه مقاوم باشد.

فسفر (P) و گوگرد (S):

ککمتر از 0.03 درصد. این عناصر به مقدار کم و کنترل شده در فولاد وجود دارند و می‌توانند به افزایش مقاومت در برابر ترک و شکنندگی کمک کنند.

مقایسه ترکیب شیمیایی با سایر فولادهای ابزار (1.2419.05، 1.2510)

در مقایسه با سایر فولادهای ابزار، ترکیب شیمیایی 1.2419 تعادل دقیقی بین سختی و استحکام ارائه می‌دهد. برای مثال، در حالی که فولاد 1.2510 مقدار کمتری از تنگستن دارد و به همین دلیل مقاومت به سایش کمتری را نشان می‌دهد، فولاد 1.2419 با دارا بودن ترکیب تنگستن و کروم، خواص بهتری از نظر سختی و مقاومت به سایش دارد. این ویژگی‌ها باعث می‌شود که این فولاد به گزینه‌ای مطلوب برای تولید ابزارهای دقیق و ابزارهای برشی با عمر طولانی تبدیل شود.

• • چگالی: 7.85 گرم بر سانتی‌متر مکعب

که یکی از عوامل مهم در تعیین وزن و استحکام این فولاد می‌باشد و برای ابزارهای دستی که نیاز به وزن سبک و مقاومت بالا دارند، گزینه‌ای مناسب است.

• • مدول الاستیسیته: حدود 210 گیگاپاسکال

که به معنی مقاومت بالا در برابر تغییر شکل در اثر بارگذاری است. این ویژگی باعث می‌شود که فولاد 1.2419 در شرایطی که نیاز به ثبات ابعادی و مقاومت بالا در برابر تغییرات مکانیکی دارد، عملکرد مطلوبی ارائه دهد.

• • رسانایی حرارتی: 30 وات بر متر کلوین

این مقدار رسانایی باعث می‌شود که فولاد 1.2419 در دماهای بالا همچنان پایداری خود را حفظ کرده و توانایی انتقال حرارت را داشته باشد، که در فرآیندهای برش و سوراخ‌کاری اهمیت زیادی دارد.

• • مقاومت الکتریکی: حدود 0.35 اهم میلی‌متر مربع بر متر

که نشان‌دهنده قابلیت هدایت نسبتاً پایین جریان الکتریکی در این ماده است. این خاصیت باعث می‌شود که در ابزارهایی که نیاز به عایق‌بندی الکتریکی دارند، فولاد 1.2419 مناسب نباشد.

• • ظرفیت حرارتی ویژه: 0.46 ژول بر گرم کلوین

این مقدار نشان‌دهنده توانایی فولاد در جذب حرارت است که به کنترل دما در حین فرآیندهای ماشین‌کاری کمک می‌کند.

• • ضریب انبساط حرارتی در دماهای مختلف:ضریب انبساط حرارتی فولاد 1.2419 در محدوده دمایی مختلف به صورت زیر است:

20-100 درجه سانتی‌گراد: 12.6 × 10^-6 درجه سانتی‌گراد^-1
20-200 درجه سانتی‌گراد: 13.3 × 10^-6 درجه سانتی‌گراد^-1
20-300 درجه سانتی‌گراد: 13.8 × 10^-6 درجه سانتی‌گراد^-1
20-400 درجه سانتی‌گراد: 14.2 × 10^-6 درجه سانتی‌گراد^-1
20-500 درجه سانتی‌گراد: 14.6 × 10^-6 درجه سانتی‌گراد^-1

• سختی (در شرایط آنیلینگ): حدود 230 برینل (HB)
• سختی (در شرایط سخت شده): 62-65 HRC
• مقاومت کششی: بیش از 724 مگاپاسکال
• استحکام تسلیم: حدود 334 مگاپاسکال

روش تولید

فولاد 1.2419 به دلیل ترکیب شیمیایی دقیق و کنترل کیفیت بالا، نیازمند روش‌های خاصی در تولید و فرآوری است. این فولاد از طریق فرآیند متالورژی ذوبی تولید می‌شود. در این روش، مواد اولیه با استفاده از کوره‌های پیشرفته ذوب شده و با کنترل دقیق دما و ترکیب شیمیایی، به شمش‌های فولاد با کیفیت بالا تبدیل می‌شوند. این تکنیک ذوب نه تنها کیفیت فولاد تولید شده را تضمین می‌کند، بلکه به بهبود خواص مکانیکی و فیزیکی فولاد کمک می‌کند.

استانداردهای متالورژی و ذوب

تولید فولاد 1.2419 بر اساس استانداردهای معتبر متالورژی مانند DIN 17350 انجام می‌شود که این استانداردها تضمین می‌کنند خواص و ویژگی‌های فولاد به شکلی پایدار و دقیق تولید شود. رعایت این استانداردها برای کاربردهای خاصی مانند ابزارهای برش و قالب‌سازی که نیاز به دقت و مقاومت بالا دارند، بسیار حیاتی است.

ماشین‌کاری و ساخت

در مرحله‌ی ماشین‌کاری، فولاد 1.2419 به ابزارها و قطعات مختلفی تبدیل می‌شود. به دلیل سختی بالا و مقاومت به سایش، ماشین‌کاری این فولاد نیازمند ابزارهای خاص و تکنیک‌های دقیق است. در ادامه، فرآیندهای اصلی در ماشین‌کاری این فولاد شرح داده شده است:

• فرزکاری (Milling): برای ایجاد ابعاد و شکل‌های خاص در قطعات، از فرزکاری استفاده می‌شود. در ماشین‌کاری این فولاد باید از ابزارهای فرز با پوشش‌های مقاوم به حرارت استفاده کرد.
• سنگ‌زنی (Grinding): برای دستیابی به سطح صیقلی و دقت بالا در ابعاد، سنگ‌زنی از روش‌های مؤثر است. به دلیل سختی بالا، نیاز است که از سنگ‌های مقاوم و خنک‌کننده‌ها استفاده شود.
• پولیش‌کاری (Polishing):این فرآیند جهت دستیابی به سطح صیقلی و بدون خش در فولاد 1.2419 انجام می‌شود و موجب بهبود ویژگی‌های نهایی سطح می‌شود.
• حفاری (Drilling): برای ایجاد سوراخ‌های دقیق، از حفاری استفاده می‌شود و نیازمند سرعت و فشار مناسب است تا از آسیب به ابزار و فولاد جلوگیری شود.

خواص آهنگری

در آهنگری فولاد 1.2419، از دماهای بالا برای شکل‌دهی فولاد استفاده می‌شود. فرآیند آهنگری این فولاد نیازمند رعایت دماهای خاص و گرمادهی مناسب است تا از ایجاد ترک‌های داخلی و شکستگی‌های غیرمطلوب جلوگیری شود. در ادامه دماهای توصیه‌شده برای آهنگری این فولاد آورده شده است:

• پیش‌گرم: قبل از شروع فرآیند آهنگری، فولاد باید تا دمای 850-1050 درجه سانتی‌گراد گرم شود.
• آهنگری اصلی:فرآیند آهنگری در دمای 850 تا 1100 درجه سانتی‌گراد انجام می‌شود.
• آهنگری دقیق: برای به دست آوردن ابعاد دقیق و جلوگیری از تغییر شکل‌های ناخواسته، در دمای پایین‌تر از 850 درجه سانتی‌گراد انجام می‌شود.

فرآیند آنیلینگ

آنیلینگ فرآیندی است که در آن فولاد به آرامی گرم شده و سپس در کوره به آرامی سرد می‌شود. در فولاد 1.2419، فرآیند آنیلینگ با هدف کاهش سختی و افزایش قابلیت ماشین‌کاری انجام می‌شود. این فرآیند معمولاً در دمای 720 تا 750 درجه سانتی‌گراد صورت می‌گیرد و سختی نهایی حدود 230 برینل (HB) به دست می‌آید که امکان ماشین‌کاری بهتر و راحت‌تر فولاد را فراهم می‌کند.

فرآیند آنیلینگ

آنیلینگ فرآیندی است که در آن فولاد به آرامی گرم شده و سپس در کوره به آرامی سرد می‌شود. در فولاد 1.2419، فرآیند آنیلینگ با هدف کاهش سختی و افزایش قابلیت ماشین‌کاری انجام می‌شود. این فرآیند معمولاً در دمای 720 تا 750 درجه سانتی‌گراد صورت می‌گیرد و سختی نهایی حدود 230 برینل (HB) به دست می‌آید که امکان ماشین‌کاری بهتر و راحت‌تر فولاد را فراهم می‌کند.

فرآیند تمپرینگ

پس از سخت‌کاری، فولاد به فرآیند تمپرینگ نیاز دارد تا ساختار میکروسکوپی آن بهبود یافته و از شکنندگی کاسته شود. تمپرینگ فولاد 1.2419 در دماهای متفاوتی انجام می‌شود که هر دما سختی متفاوتی را ایجاد می‌کند. به عنوان مثال:

• دمای 100 درجه سانتی‌گراد: سختی حدود 64 HRC
• دمای 200 درجه سانتی‌گراد: سختی حدود 61 HRC
• دمای 300 درجه سانتی‌گراد:سختی حدود 58 HRC
• دمای 400 درجه سانتی‌گراد: سختی حدود 54 HRC

تأثیر تمپرینگ دوبل بر ریزساختار

تمپرینگ دوبل یک تکنیک رایج برای بهبود ساختار میکروسکوپی فولاد است. در این روش، فولاد به‌طور متوالی دوبار تمپر می‌شود که باعث بهبود توزیع کاربیدها و کاهش احتمال ترک خوردن در لبه‌های ابزار می‌شود. این روش برای کاربردهایی که نیاز به سختی و استحکام بالا دارند، مفید است.

تنش‌زدایی

تنش‌زدایی به‌منظور کاهش تنش‌های داخلی پس از ماشین‌کاری انجام می‌شود. این فرآیند با حرارت دادن فولاد تا دمای 650 درجه سانتی‌گراد و نگه‌داشتن آن به مدت 1 تا 2 ساعت انجام شده و سپس در هوا سرد می‌شود. تنش‌زدایی کمک می‌کند تا فولاد در مراحل بعدی عملیات حرارتی، کمتر دچار تغییر شکل و اعوجاج شود.

عملیات سرمادهی

سرمادهی یا سرمایش عمیق به دمای زیر صفر یکی از تکنیک‌های مدرن برای کاهش میزان آستنیت باقی‌مانده در فولاد پس از سخت‌کاری است. این فرآیند با سرد کردن فولاد تا دمای -70 درجه سانتی‌گراد انجام می‌شود که باعث افزایش سختی و بهبود مقاومت به سایش فولاد می‌شود. سرمادهی به‌ویژه برای ابزارهایی که نیاز به دقت بالا و طول عمر طولانی دارند، توصیه می‌شود.

توضیح محدودیت‌های مقاومت به خوردگی

فولاد 1.2419 به دلیل ترکیب شیمیایی خود، به عنوان فولادی با مقاومت به خوردگی پایین شناخته می‌شود و به اصطلاح «ضد زنگ» نیست. حضور عناصری مانند تنگستن و کروم تا حدی مقاومت این فولاد را در برابر خوردگی افزایش می‌دهند، اما در محیط‌های مرطوب یا در تماس با مواد اسیدی یا قلیایی، این فولاد مستعد خوردگی است. در نتیجه، این فولاد بیشتر در محیط‌های خشک یا برای کاربردهایی که به تماس با مواد خورنده نیازی ندارند، مناسب است.

مقایسه با فولادهای دیگر با مقاومت به خوردگی بهتر

در مقایسه با فولادهای ضد زنگ مانند فولاد 1.4301 که حاوی مقدار زیادی کروم و نیکل هستند، فولاد 1.2419 مقاومت بسیار کمتری در برابر خوردگی دارد. این ویژگی محدودیت‌هایی برای استفاده از فولاد 1.2419 در محیط‌های خورنده به‌وجود می‌آورد و برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت بالا در برابر زنگ‌زدگی دارند، باید از فولادهای با آلیاژهای مقاوم به خوردگی بیشتر استفاده کرد.

مقایسه با فولادهای کربن بالا و فولادهای آلیاژی دیگر

فولاد 1.2419 به دلیل وجود تنگستن، سختی و مقاومت به سایش بالایی دارد و در مقایسه با فولادهای با کربن بالا مانند فولاد 1.2510، دوام بیشتری در برابر سایش دارد. این فولاد مخصوصاً برای کاربردهایی که نیاز به لبه‌های برشی قوی و مقاوم به سایش دارند، انتخاب مناسبی است. فولادهای کربنی معمولاً سختی بیشتری را ارائه نمی‌دهند و به همین دلیل در کارهای سنگین، 1.2419 ترجیح داده می‌شود.

تأثیر محتوای تنگستن بر مقاومت به سایش

تنگستن با تشکیل کاربیدهای سخت در ساختار فولاد، مقاومت به سایش فولاد 1.2419 را به‌طور چشمگیری افزایش می‌دهد. کاربیدهای تنگستن به عنوان عناصر بسیار سخت و مقاوم به سایش در ساختار فولاد عمل می‌کنند و موجب می‌شوند که ابزارهای ساخته شده از این فولاد، توانایی حفظ لبه‌های برنده در شرایط کاری سخت را داشته باشند.

دوام در شرایط کاری مختلف (برش، سوراخ‌کاری)

دوام فولاد 1.2419 در شرایط کاری مختلف نظیر برش و سوراخ‌کاری بسیار بالا است. این فولاد به‌ویژه در ساخت ابزارهای برش و سوراخ‌کاری با دقت بالا و قابلیت نگه‌داری لبه‌های برشی، مورد توجه قرار می‌گیرد. با توجه به سختی بالا و مقاومت به سایش، ابزارهای ساخته شده از این فولاد در شرایط کاری با فشار بالا و تماس مکرر با مواد سخت، از دوام بیشتری برخوردار هستند و عمر مفید طولانی‌تری دارند.

کاربردهای صنعتی

فولاد 1.2419 به دلیل سختی بالا و مقاومت به سایش در ساخت ابزارهای برش و قالب‌سازی در صنایع مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد. برخی از کاربردهای اصلی آن در صنایع عبارتند از:

• ابزارهای برش و سوراخ‌کاری: فولاد 1.2419 به دلیل مقاومت به سایش و توانایی حفظ تیزی، به عنوان یک گزینه ایده‌آل برای ابزارهای برش و سوراخ‌کاری به کار می‌رود. از این فولاد در ساخت تیغه‌های برشی و پانچ‌ها که در تماس مداوم با مواد سخت و فلزات قرار دارند، استفاده می‌شود.
• ابزارهای رزوه‌زنی و قلاویزها: این فولاد به‌طور گسترده در ساخت ابزارهایی مانند قلاویزها و مته‌های دنده‌ای که به دقت بالا نیاز دارند و در شرایط مکانیکی شدید فعالیت می‌کنند، استفاده می‌شود.
• ابزارهای چوب‌کاری و اندازه‌گیری:فولاد 1.2419 به دلیل توانایی در حفظ لبه‌های تیز و مقاومت به سایش بالا، در ساخت ابزارهای چوب‌کاری، گیج‌ها، قالب‌های اندازه‌گیری و سایر ابزارهای دقیق کاربرد دارد.

کاربردهای چاقو و تیغه

فولاد 1.2419 به دلیل سختی بالا و مقاومت به خوردگی نسبی، در ساخت چاقوها و تیغه‌های باکیفیت نیز کاربرد دارد:

• چاقوهای آشپزخانه و بقا: از این فولاد برای ساخت چاقوهایی که در شرایط سخت و برای مدت طولانی باید تیز باقی بمانند، استفاده می‌شود. چاقوهای آشپزخانه از فولاد 1.2419 به دلیل حفظ لبه‌های برشی و مقاومت در برابر زنگ‌زدگی بهره‌مند می‌شوند.
• فولاد دمشقی و الگوهای جوش خورده: فولاد 1.2419 در ساخت تیغه‌های دمشقی با الگوهای متنوع نیز به کار می‌رود. این فولاد در الگوهای جوش خورده با ظاهری زیبا و خواص مکانیکی برجسته می‌تواند زیبایی و عملکرد را به صورت همزمان ارائه دهد.

ابزارهای تخصصی

علاوه بر کاربردهای معمول، فولاد 1.2419 در ساخت ابزارهای تخصصی که به دقت و مقاومت بالا نیاز دارند، نیز استفاده می‌شود:

• گیج‌ها و ابزارهای اندازه‌گیری دقیق: به دلیل ترکیب سختی و ثبات ابعادی، این فولاد برای ساخت گیج‌ها و ابزارهای اندازه‌گیری با دقت بالا مناسب است.
• قالب‌ها و ابزارهای قالب‌سازی: فولاد 1.2419 در قالب‌سازی‌هایی که نیاز به دوام و سختی بالا دارند به کار می‌رود و توانایی تحمل بارهای سنگین و حفظ شکل را در طولانی‌مدت دارد.

فهرست فولادهای معادل در کشورهای مختلف

فولاد 1.2419 تحت استاندارد DIN آلمان به عنوان 105WCr6 شناخته می‌شود، اما در کشورهای مختلف گریدهای معادل آن با نام‌های مختلف تولید می‌شوند:

• استاندارد ASTM (آمریکا): AISI O7
• استاندارد GB (چین): CrWMn
• استاندارد JIS (ژاپن): SKS31
• استاندارد AFNOR (فرانسه): 105WC13

مقایسه ترکیب شیمیایی و خواص مکانیکی

در جدول زیر ترکیب شیمیایی فولادهای معادل 1.2419 در کشورهای مختلف آمده است:

تفاوت‌ها و شباهت‌های کلیدی در عملکرد

در حالی که ترکیب شیمیایی این فولادها تقریباً مشابه است، تفاوت‌های کوچکی در میزان عناصر آلیاژی به دلیل استانداردهای مختلف وجود دارد. برای مثال، فولاد ASTM O7 در مقایسه با DIN 1.2419 محتوای تنگستن بالاتری دارد که می‌تواند سختی و مقاومت به سایش بالاتری را در ابزارهای تولید شده از آن فراهم آورد. در عین حال، گریدهای استاندارد JIS ژاپن (SKS31) و GB چین (CrWMn) به دلیل دارا بودن مقادیر مشابه عناصر، ویژگی‌های مشابهی از نظر مقاومت به سایش و برش‌دهندگی را دارند.

خواص جوش‌پذیری

فولاد 1.2419 به دلیل وجود عناصر کربن و تنگستن، جوش‌پذیری محدودی دارد. جوش‌کاری این فولاد می‌تواند منجر به ترک‌های حرارتی و سخت شدن ناهمگون در نواحی جوش شود. در فرآیند جوش‌کاری باید از روش‌های زیر استفاده کرد تا از ایجاد تنش‌های ناخواسته جلوگیری شود:

• جوش‌کاری با پیش‌گرمایش: قبل از شروع جوش‌کاری، فولاد تا دمای 300 درجه سانتی‌گراد گرم می‌شود.
• خنک‌سازی آهسته: پس از جوش‌کاری، خنک‌سازی باید به آرامی و تحت کنترل انجام شود تا از ترک‌های احتمالی جلوگیری شود.

ماشین‌کاری و نحوه‌ی کار با آن

فولاد 1.2419 به دلیل سختی و مقاومت به سایش بالا، در ماشین‌کاری نسبتاً سخت و پرچالش است. برای دستیابی به دقت بالا و جلوگیری از تغییر شکل، از تکنیک‌های زیر استفاده می‌شود:

• استفاده از ابزارهای کاربید و سرامیک: به دلیل سختی فولاد، استفاده از ابزارهای کاربیدی و سرامیکی که مقاومت بیشتری به سایش دارند، ضروری است.
• خنک‌کننده‌ها: استفاده از مایعات خنک‌کننده مناسب جهت کاهش حرارت تولید شده در حین ماشین‌کاری و جلوگیری از تغییر شکل‌های حرارتی ضروری است.
• تنظیم سرعت و فشار مناسب:سرعت پایین و فشار کنترل‌شده در فرآیندهای مانند تراش و فرزکاری، به حفظ دقت بالا و جلوگیری از تغییر شکل کمک می‌کند.v

استانداردهای بسته‌بندی و تحویل

بسته‌بندی و تحویل فولاد 1.2419 نیازمند رعایت استانداردهای دقیق برای جلوگیری از آسیب در حین حمل و نقل است. این فولاد به طور معمول به شکل میله‌های گرد، تسمه‌ها و ورق‌های تخت و با وضعیت‌های مختلفی مانند آنیل شده یا سخت‌شده تحویل داده می‌شود. در بسته‌بندی این فولاد از روش‌های زیر استفاده می‌شود

• بسته‌بندی در نوارهای فولادی: برای جلوگیری از خمش و آسیب در حین حمل، از بسته‌بندی با نوارهای فولادی و محافظ‌های پلاستیکی استفاده می‌شود.
• محافظت در برابر رطوبت:به دلیل حساسیت فولاد 1.2419 به خوردگی، بسته‌بندی باید طوری انجام شود که از تماس با رطوبت جلوگیری کند.

• قیمت فولاد سردکار 2419 معمولاً تحت تأثیر نوسانات قیمت مواد اولیه و هزینه‌های تولید است و با توجه به ضخامت و ابعاد فولاد تعیین می‌شود.
• افرادی که به دنبال خرید فولاد 2419 برای تولید ابزارهای صنعتی و قالب‌سازی هستند، می‌توانند از کارشناسان فولاد مارکت برای به‌دست آوردن قیمت دقیق و شرایط تحویل اطلاعات کسب کنند.

در نهایت، برای اطلاع از قیمت فولاد 2419 و خرید فولاد سردکار 2419، بهتر است با فروشندگان معتبری که دارای تجربه و تخصص در این زمینه هستند، مشورت کنید تا بهترین گزینه را انتخاب کنید.

ابعاد متداول موجود (ضخامت، عرض، طول)

فولاد 1.2419 در ابعاد متنوعی در دسترس است که برخی از آن‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• ضخامت: معمولاً از 6 تا 350 میلی‌متر که بستگی به نوع ابزار و کاربرد دارد.
• عرض: بین 8 تا 450 میلی‌متر که برای ابزارهای مختلف، قالب‌سازی و حتی چاقوسازی مناسب است.
• طول:معمولاً بین 400 تا 1020 میلی‌متر؛ ابعاد خاص‌تر و طول‌های بیشتر نیز به صورت سفارشی قابل تأمین است.

مشخصات وزن برای ابعاد مختلف

وزن فولاد 1.2419 بسته به ابعاد و چگالی این فولاد (حدود 7.85 گرم بر سانتی‌متر مکعب) محاسبه می‌شود. برای مثال:

• ضخامت 3.6 میلی‌متر در عرض 40 میلی‌متر و طول 510 میلی‌متر: حدود 600 گرم
• ضخامت 3.6 میلی‌متر در عرض 60 میلی‌متر و طول 725 میلی‌متر: حدود 1240 گرم

وزن این فولاد برای کاربردهای مختلف اهمیت زیادی دارد، به ویژه برای صنایعی که نیاز به مدیریت دقیق وزن ابزارها و قطعات دارند.

گزینه‌های سایز سفارشی برای کاربردهای خاص

برخی از کاربردهای خاص در صنعت نیازمند ابعاد و ویژگی‌های منحصر به فردی هستند که در ابعاد استاندارد یافت نمی‌شود. برای مثال:

• تیغه‌های چاقوسازی و ابزارهای برش: ممکن است نیاز به طول‌های خاص یا ضخامت‌های بیشتر داشته باشند تا دوام و کارایی بیشتری ارائه دهند.
• قالب‌های صنعتی و قطعات دقیق: در بسیاری از موارد برای دستیابی به بالاترین دقت و ثبات، تولیدکنندگان به ابعاد دقیق و سفارشی نیاز دارند.

برای سفارش فولاد 1.2419 با ابعاد خاص، معمولاً مشتریان می‌توانند با تأمین‌کنندگان تماس بگیرند و با ارائه مشخصات دقیق، از برش و آماده‌سازی فولاد به شکل و اندازه دلخواه بهره‌مند شوند.

استانداردهای فنی و کنترل کیفیت (DIN 17350 و دیگر استانداردها)

فولاد 1.2419 بر اساس استاندارد DIN 17350 تولید می‌شود که استانداردی شناخته‌شده برای فولادهای ابزار است. این استاندارد، مشخصات فنی، ترکیب شیمیایی، سختی و مقاومت مکانیکی فولاد را تعیین می‌کند و تضمین می‌کند که فولاد 1.2419 به‌صورت دقیق و با کیفیت بالا تولید شود. رعایت این استانداردها در کارخانه‌های تولیدی باعث می‌شود که خواص فولاد به شکل یکنواخت و پایدار باقی بماند.

اهمیت گواهی‌نامه در کاربردهای دقیق

گواهی‌نامه‌ها نشان‌دهنده تطابق فولاد با استانداردهای معتبر و کیفیت کنترل‌شده آن هستند. برای مثال، گواهی‌نامه‌هایی که توسط نهادهای بین‌المللی صادر می‌شوند، معمولاً شامل اطلاعاتی مانند ترکیب شیمیایی، فرآیندهای عملیات حرارتی و خواص مکانیکی فولاد می‌باشند. این گواهی‌ها به‌خصوص برای صنایع دقیق مانند تولید ابزارهای پزشکی، قالب‌سازی و ابزارهای برش با دقت بالا ضروری هستند، زیرا اطمینان از کیفیت بالا و دقت در تولید را فراهم می‌کنند.

بررسی استانداردهای تست عملکرد و انطباق

انجام تست‌های عملکردی مانند تست سختی، مقاومت کششی و تحمل ضربه به کمک دستگاه‌های دقیق در آزمایشگاه‌ها انجام می‌شود. این تست‌ها طبق استانداردهای DIN و ISO انجام می‌شوند و به‌خصوص در مواردی که نیاز به کنترل دقیق خواص مکانیکی و ساختاری فولاد باشد، اهمیت دارند. این آزمایش‌ها اطمینان حاصل می‌کنند که فولاد از نظر عملکردی با استانداردهای تعریف‌شده منطبق است و در کاربردهای مورد نظر به خوبی عمل می‌کند.

خلاصه‌ای از ویژگی‌های کلیدی که فولاد 1.2419 را چندمنظوره می‌سازد

این فولاد به دلیل ترکیب دقیق شیمیایی و عملیات حرارتی مناسب، قابلیت استفاده در شرایط مختلف صنعتی را دارد. از تیغه‌های برشی دقیق گرفته تا ابزارهای اندازه‌گیری با دقت بالا، فولاد 1.2419 خواصی را ارائه می‌دهد که برای افزایش طول عمر و عملکرد بالای ابزارها به کار می‌رود.

نکات پایانی در انتخاب فولاد 1.2419 برای کاربردهای خاص

برای افرادی که به دنبال فولادی با سختی و دوام بالا هستند، 1.2419 یک گزینه عالی است. با در نظر گرفتن کیفیت بالا و ویژگی‌های پایدار این فولاد، انتخاب مناسبی برای کاربردهایی است که نیاز به مقاومت بالا در برابر سایش و ضربه دارند.